Cel  Przedszkola Niepublicznego im. Ks. Bronisława Markiewicza

Celem naszego przedszkola jest przekazywanie naszym wychowankom chrześcijańskiej wizji świata i wychowanie do chrześcijańskiego systemu wartości. Przy współpracy rodziców i lokalnego środowiska chcemy stworzyć takie warunki, aby dzieci mogły się czuć bezpiecznie, rozwijać fizycznie, umysłowo i duchowo.
Z uwagi na katolicki charakter przedszkola we wszystkich grupach wiekowych wychowanie religijne jest integralnie związane z realizacją podstawy programowej.
Zgodnie z naszym charyzmatem, w pracy z dziećmi zwraca się szczególną uwagę na dzieci potrzebujące większej pomocy, pozbawione odpowiednich warunków rodzinnych, oraz w jakikolwiek sposób zaniedbane i ubogie. Takie też dzieci mają pierwszeństwo w przyjęciu do przedszkola. O przyjęciu do przedszkola decyduje kolejność zgłoszeń z uwzględnieniem wyżej wymienionych sytuacji.
Większość rodziców wybierając to przedszkole kierowała się tym, że jest to przedszkole katolickie, w którym wychowanie będzie oparte na wartościach chrześcijańskich. Niektórzy swój wybór oparli na opinii innych, bądź na własnym przekonaniu, że siostry zapewnią ich dzieciom bezpieczeństwo, właściwą opiekę i dobre wychowanie.     

         Przedszkole zapewnia dzieciom:

  • Opiekę
  • Wychowanie w duchu wartości chrześcijańskich
  • Uczenie się tworząc warunki umożliwiające osiągnięcie „gotowości szkolnej”.

Zadania opiekuńcze, wychowawcze i dydaktyczne nauczyciela

Kadrę Przedszkola stanowią siostry ze Zgromadzenia Sióstr Św. Michała Archanioła oraz osoby świeckie. Pracownicy mają obowiązek sumiennie i starannie wypełniać powierzone obowiązki i zadania, przestrzegać punktualności i ustalonych godzin pracy, przestrzegać ustalonych na danym stanowisku przepisów prawnych i regulaminowych, dbać o mienie i bezpieczeństwo placówki.
Od zatrudnianych osób świeckich, oprócz kwalifikacji zawodowych i pedagogicznych, wymaga się wysokich kwalifikacji etycznych i moralnych.

Zadania nauczyciela:

  • Praca wychowawczo – dydaktyczna i odpowiedzialność za jakość i wyniki pracy oraz za bezpieczeństwo powierzonych dzieci
  • Prowadzenie obserwacji pedagogicznej mającej na celu poznanie potrzeb rozwojowych dzieci oraz stymulowanie i wspieranie rozwoju
  • Wykorzystanie literatury i artykułów pedagogicznych i religijnych, ułatwiających organizowanie i planowanie pracy z dziećmi w zajęciach indywidualnych i grupowych
  • Poszukiwanie nowych form współpracy i porozumienia się z rodzicami, aby zachęcać do aktywnego uczestnictwa w działaniach podejmowanych przez przedszkole
  • Współpraca ze środowiskiem rodzinnym dziecka, integracja wychowania w domu i w przedszkolu w celu ujednolicenia działań wychowawczych
  • Nawiązanie kontaktu z rodzinami dzieci i organizowanie imprez z ich udziałem
  • Uczestnictwo w różnych formach doskonalenia zawodowego, organizowanego przez Kuratorium i Kościół
  • Kontynuacja studiów pedagogicznych
  • Zapoznanie się nauczycielek z „Kartą Nauczyciela”, „Konwencją Praw Dziecka”, „Ustawą o Oświacie”

Rodzaje kontaktów z dzieckiem

  • Wdrażanie dzieci do samoobsługi czasie przygotowania do odpoczynku i wstawania
  • Wyzwalanie swobodnych wypowiedzi dzieci w kontaktach indywidualnych z nauczycielką oraz podczas zajęć zbiorowych
  • Wprowadzanie nowych wiadomości podczas zajęć zbiorowych – uprzystępnianie treści, sposoby ilustrowania
  • Integracja podczas różnorodnej działalności dzieci
  • W szatni podczas wychodzenia na powietrze
  • Rozmowy indywidualne z dzieckiem
  • Udział nauczycielki w zabawach tematycznych i indywidualnych
  • Śpiew
  • Wzmacnianie działań dziecka

Rodzaje kontaktów nauczyciela z rodziną

  • Rozmowy indywidualne w czasie przyprowadzania i odbierania dzieci
  • Spotkania w czasie zebrań dla rodziców
  • Wspólne przygotowywanie uroczystości i imprez przedszkolnych, np. wigilia, spotkanie wielkanocne, rodzinny dzień dziecka
  • Kontakt telefoniczny (obustronny) w przypadku choroby dziecka lub razie innej potrzeby

Zadania i sposoby ich realizacji

  1. Promowanie zdrowia przez tworzenie bezpiecznego i przyjaznego środowiska fizycznego i społecznego
    1. Okres adaptacyjny dzieci
      1. Otwartość zespołu pedagogicznego na uczestniczenie rodziców w codziennej pracy przedszkola:
        • Dostosowanie czasu pobytu dziecka w przedszkolu do jego możliwości
        • Możliwość przyniesienia z domu ulubionej zabawki
        • Spotkania przedwakacyjne – możliwość przychodzenia nowych dzieci do przedszkola
        • Wcześniejsze zapoznanie dziecka z otoczeniem przedszkolnym
      2. Ustalenie racjonalnego rozkładu dnia i jego respektowanie przez wszystkich członków personelu
      3. Zabawy integrujące poszczególną grupę i całe przedszkole
    2. Praca z dziećmi
      1. Wdrażanie dzieci do zachowania porządku
      2. Nauka wspólnego korzystania z zabawek i innych pomocy dydaktycznych, współdziałanie w zabawie
      3. Modlitwa z dziećmi w intencji wszystkich ważnych spraw dzieci i ich rodzin
      4. Wybór z literatury dziecięcej pozycji, które wskazują na zgodne współdziałanie z innymi dziećmi oraz dorosłymi
        • Zgodna zabawa
        • Wzajemna pomoc
        • Współczucie, życzliwość
        • Koleżeństwo
        • Szacunek do osób starszych, chorych i niepełnosprawnych
        • Praca nad sobą
      5. Wychowanie do pokojowej postawy wobec innych
        • Odrzucenie zabawek militarnych
        • Zwrócenie uwagi na pokojowe rozwiązywanie konfliktów
        • Częste stosowanie form grzecznościowych
        • Wdrażanie do oglądania przez dzieci wartościowych i pozbawionych agresji filmów i gier komputerowych
      6. Wspólne oglądanie i omawianie wartościowych filmów
      7. Uwrażliwianie starszych przedszkolaków na potrzebę opiekowania się młodszymi
        • Spacery i wycieczki
        • Wspólna zabawa
        • Pomoc przy różnych czynnościach samoobsługowych
      8. Świętowanie urodzin i imienin dzieci oraz osób dorosłych pracujących w przedszkolu
      9. Zajęcia tematyczne dostosowane do poziomu grup wiekowych
      10. Angażowanie dzieci w:
        • Przygotowanie przedstawień okolicznościowych
        • Wspólne śpiewy
        • Konkursy
        • Zawody
      11. Zbliżanie dzieci do środowiska naturalnego i najbliższego otoczenia – spacery, wycieczki, kontakty z przyrodą w różnych środowiskach (park, pole, ogród)
      12. Kształtowanie nawyków higienicznych i zachowań prozdrowotnych:
        • Kontrolowanie własnego wyglądu
        • Samodzielne ubieranie się i rozbieranie
        • Mycie zębów
      13. Przekazywanie wiedzy o zdrowym stylu życia, ocenianie zachowań służących i zagrażających zdrowiu
        • Wprowadzanie elementów relaksu
        • Przebywanie na świeżym powietrzu
        • Zachęcanie do zjadania pokarmów niezbędnych dla zdrowia
        • Zwrócenie uwagi na zachowanie ciszy w ciągu dnia
        • Rozmowy na temat: nadmiernego jedzenia słodyczy, długiego oglądania telewizji, niewłaściwego ubierania się, zachowania ostrożności wobec wszystkich urządzeń elektrycznych i odpowiedzialnego korzystania z urządzeń terenowych na placu zabaw
      14. Poznawanie swojego organizmu
        • Poznawanie możliwości własnego ciała
        • Dbanie o własne zmysły i higienę układu nerwowego: nabywanie umiejętności hamowania własnych reakcji agresywnych, próby negocjowania w sytuacjach trudnych, wyrażanie własnych stanów emocjonalnych w różnych formach werbalnych i niewerbalnych
      15. Rozmowa z kucharką
      16. Uczestnictwo w teatrzyku
      17. Spotkanie z lekarzem
      18. Spotkanie z policjantem
      19. Konkurs plastyczny
      20. Uwrażliwianie rodziców na nie przyprowadzanie do przedszkola dzieci chorych, ze względu na dobro samego dziecka i innych dzieci
      21. Informowanie rodziców o chorobach zakaźnych aktualnie występujących w przedszkolu.
  2. Współpraca z rodzicami i środowiskiem rodzinnym dziecka
    1. Poznanie dzieci i ich środowiska rodzinnego
      1. Bliższe poznanie rodzin dzieci i ich samych przez rozmowy indywidualne oraz odwiedziny w domach dzieci
      2. Obserwacja dzieci – informowanie rodziców o sukcesach i niepowodzeniach dzieci
      3. Rozmowy indywidualne z rodzicami przy różnych okazjach
    2. Pedagogizacja i formacja religijna rodziców
      1. Spotkania ogólne dla rodziców
      2. Szukanie właściwych rozwiązań wychowawczych, dydaktycznych i opiekuńczych
      3. Kontaktowanie rodziców ze specjalistami współpracującymi z przedszkolem (logopeda, psycholog)
      4. Uczestnictwo w Eucharystii
      5. Udostępnianie literatury i czasopism pedagogicznych, religijnych; kserowanie ciekawych artykułów
      6. Gazetka o treści religijnej
    3. Pozyskanie rodziców
      1. Kącik dla rodziców (m.in. podziękowania dla rodziców, ogłoszenia, informacje)
      2. Eksponowanie prac plastyczno – technicznych dzieci z wszystkich grup
      3. Udział rodziców i pomoc w organizowaniu uroczystości przedszkolnych (strój, dekoracje)
  3. Wychowanie patriotyczne – budzenie świadomości przynależności narodowej
    1. Polska nasza Ojczyzna
      1. Wyjaśnienie symboli narodowych i ich znaczenia (godło, barwy, hymn)
      2. Rozwijanie zainteresowań pięknem i bogactwem kraju z wykorzystaniem obrazów, albumów, filmów
      3. Poznanie legend o powstaniu państwa polskiego
        • Udział w teatrzykach
        • Słuchanie utworów literackich
      4. Przygotowanie dzieci do świętowania różnych uroczystości państwowych
      5. Uwrażliwienie na piękno języka polskiego i zachęcanie do posługiwania się poprawną polszczyzną
      6. Dostrzeganie piękna i wartości polskiej tradycji, kultury, nauki i sztuki
        • Przybliżanie wybranych postaci bohaterów narodowych
        • Zapoznanie z tradycjami ludowymi: gwara, taniec, przyśpiewki, dzielenie się opłatkiem, choinka, śmigus dyngus, pisanki.
    2. Moje miasto
      1. Budzenie poczucia więzi z najbliższym otoczeniem
        • Rodzina
        • Miejscowość
        • Przedszkole
      2. Poznanie historii i tradycji własnej miejscowości poprzez:
        • Spacery po okolicy
        • Pogadanki
        • Obserwację roślinności i ukształtowania terenu
        • Słuchanie opowiadań
        • Składanie kwiatów i zapalanie zniczy na grobach nieznanych żołnierzy
      3. Poznawanie historii i kultury stolicy Polski
        • Wycieczka – oglądanie i zwiedzanie zabytków
        • Słuchanie opowiadań i wierszy
        • Pogadanki
        • Czytanie opowiadań pt. „Legendy warszawskie”
        • Prace plastyczne

Nasze Wartości – w Programie Wychowania

Wśród wielu wartości, które w wychowaniu prawego Człowieka i dobrego Chrześcijanina można, a nawet trzeba wziąć pod uwagę wybrałyśmy w naszym przedszkolu te, które pomogą dziecku odkryć niezwykłość i indywidualizm swego istnienia oraz możliwości własnego rozwoju, a także pozwolą mu „doświadczyć” i pokochać Boga jako Najwyższą Wartość, a co za tym idzie – drugiego człowieka. Aby osiągnąć ten cel ustaliłyśmy następującą hierarchię wartości ważnych dla wychowania w naszym przedszkolu:

BÓG

– Ten, który jest Tajemnicą, celem i sensem naszego życia, Najwyższą Wartością „Ten, od Którego wszystko pochodzi, w Którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy”.

MIŁOŚĆ

– wyrażona w przykazaniu miłości, które dał nam Jezus Chrystus; można ją rozpatrywać w trzech płaszczyznach:
* Miłość Boga – przez kształtowanie ducha modlitwy, życie sakramentalne i wiarę w codzienności,
* Miłość człowieka – wychowanie do przebaczenia, szacunku,
akceptacji i tolerancji;
* Miłość siebie – akceptacja siebie takim jakim się jest, wiara we własny rozwój.

PRAWDA

– życie w prawdzie, mówienie o czymś co jest zgodne ze stanem faktycznym, z rzeczywistością, niekłamanie, szczerość, samoświadomość.

DOBRO

– jako wartość uniwersalna odnosi się do człowieka i całego świata stworzonego. To pozytywne działanie człowieka, dążenie ku szczęściu; łagodność.

GODNOŚĆ

– znajomość swojej wartości jako człowieka i jako jednostki „wiem kim jestem”.

PATRIOTYZM

– rozumiany jako miłość do ojczyzny (poznawanie jej krain geograficznych, dostrzeganie piękna ojczystego miejsca); – poszanowanie jej historii, opowiadanie się za prawdą; rozpoznawanie i poszanowanie symboli własnego kraju, miejscowości (godło, flaga, barwy narodowe, hymn, herb miasta); – dostrzeganie piękna i wartości sztuki i dorobku polskiej nauki i kultury.

WOLNOŚĆ

– poszanowanie dla ludzkich wyborów; odpowiedzialność za swoje wybory; nie wolność od zasad i norm lecz wolność ku wartościom.

SZACUNEK

– okazywanie szacunku członkom rodziny, osobom z bliskiego otoczenia; poprawne, pozytywnie nacechowane relacje z drugim człowiekiem; – utrwalanie form grzecznościowych; poszanowanie pracy.

PIĘKNO

– kształtowanie wrażliwości na Boga, człowieka, przyrodę, muzykę, sztukę; umiejętność rozróżniania piękna od brzydoty (pomoc w wybieraniu dobrych wartości); kształtowanie delikatności, estetyki, czystości.

Uczestnicy Procesu Wychowawczego

Wychowanek – Sylwetka

Wszystkie działania wychowawcze będą zmierzać do tego, aby wychowanek przedszkola był:

  1. Człowiekiem: uczciwym, prawym, dobrym, szanującym siebie i innych, który kieruje się w swoich wyborach Najwyższą wartością, jaką jest Bóg i wybierającym dobro innych, dążącym do wolności, znającym i akceptującym swoją wartość jako osoby, rozwijającym swoje dary i talenty,
  2. Prawdziwym chrześcijaninem,
  3. Patriotą,
  4. 4. Przygotowanym do nauki w szkole,
  5. Odpowiedzialnym rodzicem.

Wychowawca – Ideał

– Być człowiekiem, to znaczy godnie żyć.
– Człowiek nie jest rzeczą, ale osobą.
– Człowiek może powiększać i pomniejszać swoją godność.

  1. Kochający i szanujący wychowanka,
  2. Empatyczny,
  3. Uczciwy i godny zaufania,
  4. Wrażliwy,
  5. Wyrozumiały,
  6. Posiadający umiejętność słuchania,
  7. Konsekwentny – wymagający najpierw od siebie, potem od wychowanka,
  8. Otwarty.

Ks. Bronisław Markiewicz tworzył zasady dla swojego systemu wychowawczego.
W spotkaniu wychowawcy z wychowankiem w procesie wychowawczo dydaktycznym dochodzi do głosu wiele procesów psychicznych związanych z przeżyciami, postawami i zachowaniami. Wychowawcy mogą na nie pozytywnie wpływać tylko wtedy gdy będą kierować się w swoim życiu miłością, która jest wytyczną następujących zasad postępowania:
– Zasada prawdy – wymaga od wychowawcy tego, aby cała jego postawa życiowa przeniknięta była prawdą płynącą z wnętrza. Ma on dążyć całym sobą do prawdy, być jej świadkiem i poprzez to do niej prowadzić;
– Zasada dobra dziecka – wymaga od wychowawcy postawienia dziecka, jego wszechstronnego rozwoju jako bezwarunkowego motywu i działania wychowawczego na wszystkich etapach jego wzrastania;
– Zasada przykładu – wynika z przekonania, iż wszelkie wartości, ideały, postawy i umiejętności jakie prezentuje swoją osobą wychowawca stają się rzeczywistą treścią przekazu w procesie wychowawczym;
– Zasada projekcji pedagogicznej – wymaga od wychowawcy spojrzenia na powierzone mu dziecko jego oczami, po to by zyskać zaufanie i otwarcie dziecka. Jest ono warunkiem zaistnienia wpływu wychowawczego;
– Zasada więzi emocjonalnej – wymaga od wychowawcy umiejętności wczuwania się w potrzeby dziecka – empatii, pozwolenia by doświadczyło, że jest kochane. Utrzymanie bezpośredniego, ciepłego i serdecznego kontaktu jest warunkiem rozumienia przeżyć dziecka, jego pragnień. By to urzeczywistnić wychowawca musi posiadać dojrzałą osobowość, dobrze znać i spostrzegać samego siebie;
– Zasada poszanowania osobowości wychowanka – wymaga od wychowawcy szacunku dla niepowtarzalnej osobowości każdego wychowanka. Wymaganie to jest ważnym elementem etyki pedagogicznej, wynika z Konwencji Praw Dziecka. Ponadto, a nawet ponad wszystko godność, każdego człowieka, również dziecka zasadza się na Bogu, który stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo i powołał go do świętości poprzez dążenie do wzrostu w łasce Bożej i miłości Boga i bliźniego;
– Zasada profesjonalizmu w wychowaniu – wymaga od wychowawcy kompetencji zawodowych, fachowości, skuteczności podejmowanych działań, własnej dojrzałości w realizacji procesu wychowawczo – dydaktycznego.[1] Bł. Bronisław Markiewicz przyznawał szczególną rolę kompetencjom praktyczno – moralnym, na które składają się kompetencje interpretacyjne, moralne, komunikacyjne determinujące jakość i rodzaj kontaktu nauczyciela z dzieckiem, a także decydujące o jego możliwościach wychowawczych. Zajmują nadrzędną pozycję wobec kompetencji technicznych, które nie są w pełni autonomiczne, a jednocześnie są niezbędne w całościowo rozumianym procesie edukacyjnym.

[1] Zob. Cz. Kustra, Podstawy michalickiego systemu wychowania, Michalineum 2009r., s. 62-64.

Zasady uczestnictwa rodziców

Biorąc pod uwagę rolę jaką pełni rodzina w wychowaniu realizacja niniejszego programu zakłada ścisłą współpracę z rodzicami decydującymi się posłać swoje dziecko do przedszkola preferującego wychowanie w duchu wartości chrześcijańskich. Wymaga od rodziców przykładu życia chrześcijańskiego, opartego na wierze i czynnym jej praktykowaniu.
W związku z tym zaprasza rodziców do:

  • wspólnej modlitwy, udziału w Eucharystii, pogłębiania swojej wiedzy religijnej poprzez rekolekcje, dni modlitewne, spotkania z ludźmi dzielącymi się własnym doświadczeniem wiary, a także do własnej formacji w tym zakresie;
  •  współudziału w tworzeniu rodzinnej atmosfery, czynne włączanie się w organizowanie uroczystości przedszkolnych;
  •  współpracy z wychowawcą w celu wspierania osiągnięć rozwojowych dzieci i łagodzeniu trudności;
  •  prowadzenia obserwacji rozwoju swojego dziecka;
  •  rozwoju własnych umiejętności wychowawczych poprzez udział w warsztatach, spotkaniach ze specjalistami;
  • towarzyszenia dziecku w adaptacji i całym realizowanym przez przedszkole procesie wychowawczo – dydaktycznym.